ကြီးပွားကြောင်း ( ၇ ) ရပ်

ကြီးပွားကြောင်း ( ၇ ) ရပ်

(၁)မိမိဆီ ဝင်လာသော ငွေများကို စနစ်တကျ စီမံခန့်ခွဲ သုံးစွဲပါ ။

      ငွေဝင်တဲ့ လမ်းကြောင်းတွေကို သိအောင် ကြိုးစားဖို လိုသလို ကိုယ်ဆီကနေ ထွက်သွားတဲ့ ငွေတွေရဲ့ လမ်းကြောင်းကိုလည်း ဂဃနဏ သိထားဖို့ လိုပါတယ် ။ မလိုအပ်ပဲ ထွက်နေတဲ့ လမ်းကြောင်းတွေ ရှိတယ် ဆိုရင်လည်း အမြန်ဆုံးပိတ်ပစ်ဖို့  လိုအပ်ပါတယ် ။ အက်လိုမှ မဟုတ်ရင်တော့ အိတ်ပေါက် နဲ့ ဖားကောက် သလို ဖြစ်နေမှာ အသေချာပါပဲ ။

(၂)ငွေတွေကို သတ်မဲ့လို သဘောမထားပါနဲ့ ။

      ငွေတွေ ကိုလည်း သူတို့ အချင်းချင်းရင်းနှီးပြီး တိုးပွားနိုင်မဲ့ နေရာကို ပို့ပေးတက် ရပါမယ် ။ ဥပမာ ပြောရရင် နွားတို့ ကြက်တို့ ဆိတ်တို့ အုတ်လိုက် မွေးသလိုပါပဲ သူတို့ အချင်းချင်းရင်းနှီးပြီး မိတ်လိုက်ကြ ကလေးတွေ မွေးကြတော့ ကိုယ့်ပိုင်ဆိုင်တဲ့ အရေတွက် ပိုမိုတိုးပွားလိုလာပါတယ် ။ ငွေလည်းအက်လိုပါပဲ ငွေကိုငွေနဲ့ လိုက်ခိုင်းတာက ပိုမိုကြီးပွားနိုင်ပြီး အဲ့ငွေတွေကို သေတ္တာထဲ ထည့်သိမ်းထားမယ်ဆိုရင်တော့ လေဖြတ်ပြီး အကြောသေသွားတဲ့ သူတစ်ယောက်လို ဖြစ်နေပါလိမ့်မယ်။

(၃)ကိုယ့်ဆီ ဝင်လာတဲ့ငွေရဲ့ ဆယ်ပုံတစ်ပုံကို အမြဲချန်ထားပါ ။

       ကြိုတင်မမြင် နိုင်တဲ့ အနာဂတ်အတွက် မိမိဝင်ငွေရဲ့ ဆယ်ပုံတစ်ပုံ ကိုတော့ အမြဲချန်ထား ရပါမယ် ။ ကျန်းမာရေး ၊ လူမှုရေးတွေ ရှိလာတဲ့အခါ ဒီလို ငွေပိုငွေလျှံ တွေကို သုံးစွဲခြင်းက သင့်ရဲ့စီးပွားရေးကို ထိခိုက်စေမှာ မဟုတ်ပါဘူး ။

(၄) အလုပ်လုပ်တဲ့ နေရာမှာ လောင်းကစား မဆန်ရပါဘူး ။

        စီးပွားရေးမှာ မြတ်ချင်မြတ် ရှုံးချင်ရှုံးဆိုတာမျိုး မလုပ်ရပါဘူး ။ အသိနဲ့ သတိယှဉ်ပြီး ကိုယ်သေချာတာ လောက်ကိုပဲ လုပ်သင့်ပါတယ် ။ မြတ်ရင်တော့ အများကြီးမြတ်မယ် ရှုံးရင်တော့ လုံး၀ကုန်သွားမယ် ဆိုတဲ့အလုပ်မျိုးကို ဘယ်သူ ဘယ်လောက် ကောင်းတယ် ပြောပြော လုံး၀လုံး၀ နားမယောင်သင့်ပါဘူး ။ ကိုယ်တိုင် မပိုင်နိုင် မကျွမ်းကျင်တဲ့ အလုပ်မျိုးဆိုရင် ဘာရင်းနှီးမြုပ်နှံမှု မှလည်း မလုပ်သင့်ပါဘူး။ စီးပွားရေး လုပ်တဲ့ အခါမှာ သူများပြောတာကို မယုံပါနဲ့ ကိုယ်မျက်စိနဲ့ မြင်တာကိုပဲ ယုံပါ ဒါတောင်မှ တစ်ဝက်ပဲ ယုံပါတဲ့ ။

(၅)အိမ်ငှားမနေပဲ အိမ်ပိုင်ဖြစ်အောင် ကြိုးစားရပါမယ် ။

        ဆိုင်ဖွင့်တယ် ဆိုရင်လည်း ဆိုင်ကိုမငှားပဲ တစ်နိုင်တစ်ပိုင် လောက်ကနေ ဖြစ်ဖြစ် စတင်ကြိုးစား သင့်ပါတယ် ။

စီးပွားရေး လုပ်တဲ့နေရာမှာ ဒီအပေါက်က ငွေအထွက်ဆုံး အပေါက်ပဲ ဖြစ်ပါတယ် ။ ဘာဖြစ်လိုလဲဆိုတော့ အငှားစာရိတ်တွေဟာ ကြာလာရင်သိသာလာပြီး မိမိရဲ့ အမြတ်ကိုပါ ထိပါးလာစေပါတယ် ။ ဒါအပြင်ကိုယ်ပိုင် မဟုတ်တဲ့အတွက် စိတ်လဲ ရှုတ်ရပါသေးတယ် ။ ဒါကြောင့် သေးတာကြီးတာ ပဓာနမဟုတ်ပဲ ကိုယ်ပိုင် ဖြစ်ဖို့က ပိုအရေးကြီးပါတယ် ။

(၆)ကြိုးစားမှုကို ဘယ်တော့မှ မလျှော့နဲ့။

          ကိုယ့်ရဲ့ ဖောက်သည်တွေ ကိုယ်ရဲ့ customer တွေကို လုံး၀မယုံ လိုက်ပါနဲ့ ။ ဘာဖြစ်လိုလဲဆိုတော့ ဒီလို တိုးတက်နေတဲ့ ခေတ်ကြီးမှာ အပြိုင်အဆိုင် ကြိုးစားမှုတွေ ရှိနေတာမို့ customer တွေအနေနဲ့လည်း ကိုယ့်ထက်ကောင်းတဲ့သူ ကိုယ့်ထက်သာတဲ့ သူတွေရှိလာရင် အဲ့ဒီနေရာကို သွားမှာပါပဲ ။ ဒါကြောင့်မို ငါကအတော်ဆုံး ငါကအသိဆုံးဆိုတဲ့ မာန်မာန ကိုချပြီး အမြဲကြိုးစား လေ့လာနေရပါမယ်။

(၇)မမျှော်မှန်း နိုင်တဲ့ အနာဂတ်အတွက် ပြင်ဆင်မှု တွေကို ပြုလုပ်ရပါမယ် ။

       စီးပွားရှာတဲ့ နေရာမှာ မတ်တပ်စာအတွက်ပဲ ကြိုးစားရှာဖွေနေလို့ မရပါဘူး တုံးလုံးစာ အတွက်လည်း ကြိုတင်ရှာ ဖွေစုဆောင်းဖို့လိုအပ်ပါသေးတယ် ။ ဒါ့အပြင် လောဘ ၊ ဒေါသ ၊ မောဟ အားကြီးနေရင်လည်း တိုးတက်ပေမဲ့ စိတ်ချမ်းသာ ရမှာမဟုတ်ပဲ အမြဲအတွေးတွေ များပြီး ပူလောင်နေရမှာပဲ ဖြစ်ပါတယ် ။

ကိုးကား-ဆရာဖေမြင့် ( ဘေဘီလုံ မှ အချမ်းသာဆုံးပုဂ္ဂိုလ် )