ရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇ ၊ ၃၃၈ အမှုများအား စစ်ဆေးခြင်း

ရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇၊၃၃၈ အမှုများအား စစ်ဆေးခြင်း
       ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
       ရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇ ၊ ၃၃၈ ဟုဆိုသည်နှင့် ယာဉ်တိုက်မှုဟု ဆိုကြပေ လိမ့်မည် ။ မော်တော်ယာဉ် ဥပဒေ ဟူသော အထူးဥပဒေ ( Special Law ) တစ်ရပ် ပြဌာန်းထား သော်လည်း ထိုမော်တော် ယာဉ်ဥပဒေတွင် ယာဉ်တိုက်မှုကို အရေးယူသော အကြောင်းအရာမပါရှိခဲ့သဖြင့် ဤရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇ ၊ ၃၃၈ တို့သည်သာ ယာဉ်တိုက်မှုအတွက် သီးသန့်ပြ ဌာန်းချက် တစ်ခုပမာ အသက်ဝင်နေလေတော့သည် ။ အမှန်စင်စစ် ဤရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇ ၊ ၃၃၈ တို့သည် အရမ်း သော်လည်းကောင်း ၊ ပေါလျော့စွာ သော်လည်းကောင်း ပြုလုပ်မှု ကြောင့်နာကျင် စေမှုများ အတွက် ခြုံငုံပြ ဌာန်းထားခြင်း သာဖြစ်သည် ။ ယာဉ်တိုက်မှု အတွက်ဟူ၍ သီးခြား ပြဌာန်းထားသော ပြဌာန်းချက် တစ်ခုမဟုတ်ပါ ။

       ရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇ တွင် လူ့အသက်ကို ဖြစ်စေ ၊ အခြားသူ၏ လုံခြုံရေး ကိုဖြစ်စေ ဘေးဖြစ်အောင် မည်သူမဆို အရမ်သော်လည်းကောင်း ပေါ့လျော့စွာ သော်လည်းကောင်း ပြုလုပ်မှု တစ်ခုခုကို ပြုခြင်းဖြင့် တစ်ဦး တစ်ယောက်သော သူအားနာကျင်စေလျှင် ထိုသူကို နှစ်နှစ်အထိထောင် ဒဏ်တစ်မျိုးမျိုး ဖြစ်စေ ၊ တစ်သောင်းကျပ်ထိ ငွေဒဏ်ဖြစ်စေ ၊ ဒဏ်နှစ်ရပ် လုံးဖြစ်စေချမှတ် ရမည်ဟု ပြဌာန်းထားသည် ။

       ရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၈ တွင် လူ့အသက်ကို ဖြစ်စေ ၊ အခြားသူ၏ လုံခြုံရေးကို ဖြစ်စေဘေး ဖြစ်အောင် မည်သူမဆို အရမ်းသေည်လည်းကောင်း ၊ ပေါ့လျော့ စွာသော်လည်းကောင်း ပြုလုပ်မှု တစ်ခုခုကို ပြုခြင်းဖြင့် တစ်ဦးတစ်ယောက်သော သူအား အပြင်းအထန်နာကျင်စေလျှင် ထိုသူကို ငါးနှစ်ထိထောင် ဒဏ်တစ်မျိုးမျိုး ချမှတ် ရမည့်အပြင် ငွေဒဏ်လည်း ချမှတ်နိုင် သည်ဟု ပြဌာန်းထားသည် ။ရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇ နှင့် ၃၃၈ တို့၏ ပြဌာန်းချက် များတွင် ပါရှိသော " နာကျင်စေမှု " ဆိုသည့် စကားရပ်နှင့် ပတ်သက်၍ ရာဇသတ်ကြီးပုဒ်မ ၃၁၉ တွင်မည်သူမဆို တစ်ဦးတစ်ယောက် သောသူအား ကိုယ်အင်္ဂါ နာကျင်အောင် သို့မဟုတ် အနာရောဂါ စွဲကပ်အောင် သို့မဟုတ် ချည့်နဲ့အောင် ပြုလျှင် ထိုသူသည် နာကျင်စေမှုကို ပြုသည် မည်၏ ဟုအဓိပ္ပါယ်ဖွင့် ဆိုထားသည် ။ တစ်ဦး တစ်ယောက်သောသူအားဆိုသည်မှာ မိမိကိုယ် မိမိပြုခြင်းကို ဆိုလိုရင်း မဟုတ်ဘဲ တစ်ဦး တစ်ယောက်မှ အခြားတစ်ဦး တစ်ယောက်အား ပြုခြင်း ကိုသာဆိုလိုရင်း ဖြစ်လေသည် ။ မိမိ ကိုယ်မိမိ ပေါ့လျော့စွာ ပြုခြင်းကြောင့် ရရှိခဲ့သော ဒဏ်ရာကို အကြောင်းပြု၍ ရာဇသတ်ကြီးပုဒ်မ ၃၃၇ ၊၃၃၈ တို့အရ အရေးယူမည် ဆိုလျှင် ကြက်သွန်လှီး၍ လက်ကို ဓါးရှ သွားရခြင်း ကိုပင်လျှင် ရာဇသတ်ကြီးပုဒ်မ ၃၃၇ ၊ ၃၃၈ တို့နှင့် ငြိစွန်းပြီး ရာဇသတ်ကြီး၏ အာဏာစက် နှင့် ကင်းလွတ် ကြလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ ။ သို့ပါ၍ ရာဇသတ်ကြီးပုဒ်မ ၃၃၇ ၊ ၃၃၈ သည်  တစ်ဦးတစ်ယောက်၏ အရမ်းသော် လည်းကောင်း ၊ ပေါ့လျော့စွာ သော်လည်းကောင်း ပြုခြင်းဖြင့် အခြားသူ တစ်ဦး တစ်ယောက်ကို နာကျင်စေခြင်းနှင့် အပြင်းအထန် နာကျင်စေခြင်း တို့ကို ဖြစ်စေလျှင်အရေးယူရသော ပြဌာန်းချက် ပုဒ်မများ သာဖြစ်ကြသည် ။

       လူတစ်ဦး တစ်ယောက်သည် အခြားမည်သူ တစ်ဦး တစ်ယောက်မှ မပါဘဲ ဆိုင်ကယ် တစ်စီးကို မောင်းနှင်လာသည် ၊ ဆိုင်ကယ်တိမ်းမှောက်၍ ဆိုင်ကယ် မောင်းသူတစ်ဦး တည်းတွင်သာ ဒဏ်ရာရပြီး အခြားမည်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ ဒဏ်ရာရရှိမှု မရှိခဲ့ပေ ၊ ဤဖြစ်စဉ်နှင့် ပတ်သက်၍ ဆိုင်ကယ်မောင်းသူ အပေါ် ရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇ ၊ ၃၃၈ တို့အရ အရေးယူမည် ဆိုလျှင် ထိုအရေးယူ မှုသည်ရာဇသတ်ကြီးပုဒ်မ ၃၁၉ ပါ အဓိပ္ပါယ် ဖွင့်ဆိုချက် နှင့် မကိုက်ညီ သည့်အပြင် ရာဇသတ်ကြီးပုဒ်မ ၃၃၇၃၃၈ တို့ပါ ပြဌာန်းချက် များနှင့်လည်းကိုက်ညီမှု မရှိဘဲ အများပြည်သူ ဆိုင်ရာ နေရာတွင် ယာဉ်ကို အရမ်းမောင်းနှင်သည် ဆိုသော ရာဇသတ်ကြီးပုဒ်မ ၂၇၉ နှင့်ပင် နီးစပ်သည်ကို တွေ့ရပေသည် ။

       အရမ်းပြုလုပ်ခြင်း နှင့် ပေါ့လျော့စွာ ပြုလုပ်ခြင်း ဆိုသည်မှာ ထိုက်သင့်သော စိတ်အာရုံ စူးစိုက် မှုမရှိဘဲ အသိစိတ် နည်းပါးသော သို့မဟုတ် အသိစိတ် ကင်းမဲ့သော ပြုလုပ်မှုကို ခေါ်ဆိုသည် ။ အမှု၏ စစ်ဆေး ပေါ်ပေါက်ချက်ကို ဖော်ပြရာ တွင်လည်း ပြစ်မှုကျူးလွန်သည် ဟုစွပ်စွဲ ခံရသူသည် အရမ်းပြု လုပ်ခဲ့သည် သို့မဟုတ် ပေါ့လျော့စွာ ပြုလုပ်ခဲ့သည် ဆိုခြင်းကို တိကျစွာ ခွဲခြားဖော်ပြရန်လို အပ်သည် ။ ဤပုဒ်မများ၏ ဆိုလိုရင်းတွင် မပါရှိသည့် " အရမ်းမဲ့ ပေါ့ဆစွာ " ဟူသော စကားရပ်ကို သုံးစွဲနေခြင်း မှာအလွန့်အလွန် မှားယွင်း နေကြ ကြောင်းထောက် ပြလိုပါသည် ။

       ရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇ ၊ ၃၃၈ အရ စစ်ဆေးသော အမှုများသည် နာကျင်စေမှုနှင့် အပြင်းအထန် နာကျင်စေမှု တို့ဖြစ် ခြင်းကြောင့် ဒဏ်ရာ အမျိုးအစားနှင့် ပတ်သက်၍ ဆေးဖက်ဆိုင်ရာ ဆရာဝန်၏ ထင်မြင်ချက် ( Opinion ) ကိုရယူရသည် ။ သို့ရာတွင်ထိုထင်မြင် ချက်တို့သည် အခြားသက်သေ ခံချက် အထောက်အထား များကို လွှမ်းမိုးသည် မဟုတ်ဘဲ အမှုစစ်အရာရှိ အနေဖြင့် အခြား သက်သေခံအထောက်အထား များနှင့် ပေါင်းစပ်ပြီး ရာဇသတ်ကြီးပုဒ်မ ၃၂၀ ပါပြဌာန်း ချက်များ နှင့်အညီ ဆင်ခြင်တိုင်းထွာ အသုံးပြု ကြရမည်ဖြစ်သည် ။ ဥပဒေ အကြံအဉာဏ် တောင်းခံရာ တွင်လည်း ဆေးစာတွင် မည်သို့ပင် ထင်မြင်ချက် ပေးထား စေကာမူ မည်သည့် အတွက်ရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇ ဖြင့် တရားစွဲ တင်လိုသည် ၊ မည်သည့် အတွက် ရာဇသတ်ကြီးပုဒ်မ  ၃၃၈  ဖြင့်တရားစွဲတင် လိုသည်ကို ရာဇသတ် ကြီးပုဒ်မ ၃၂၀ ပါပြဌာန်းချက် များကို အခြေခံလျှက် အထောက်အထား အကိုးအကားဖြင့် တောင်းခံ သွားရန် လိုအပ်သည် ။အမှုစစ် အရာရှိ၏ လိုလားချက်ကို ဆန့်ကျင့်၍ ဥပဒေအကြံ အဉာဏ်ပေး လာခဲ့မည် ဆိုပါကလည်း တရားစွဲ အဖွဲ့အစည်းသို့ တင်ပြကာ တရားစွဲ အဖွဲအစည်း၏ ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် အမှုစစ်မှ တရားစွဲဆို ခွင့်ရှိပါသည် ။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် ဥပဒေ အကြံအဉာဏ် ပေးခြင်းသည် လုပ်ထုံးလုပ်နည်း ( Procedure ) အရ တောင်း၍ ပေးရခြင်း ဖြစ်ပြီးအမှုနှင့် ပတ်သက်သော ညွှန်ကြားချက် တစ်ရပ် မဟုတ်သည်ကို အမှုစစ် အရာရှိများ သိထားဖို့ လိုပါသည် ။ 

        ဤ ရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇ ၊ ၃၃၈ အမှုများ စစ်ဆေးရာတွင် အခင်းဖြစ်ရပ် မြေပုံ ရေးဆွဲ တင်ပြရန် လိုအပ်သည် ။ အခင်းဖြစ်ရပ်မြေပုံများတွင် တရားရုံးသို့ သက်သေခံ တင်ပြရန် ရည်ရွယ် ရေးဆွဲထားသော မြေပုံနှင့် တရားရုံးသို့ သက်သေခံ တင်ပြရန် မရည်ရွယ်ဘဲ အမှုလိုက် ဥပဒေအရာရှိ သာလျှင် ရှင်းလင်းစွာ သိရှိစေရန် ရည်ရွယ် ရေးဆွဲထားသော မြေပုံဟူ၍ ( ၂ ) မျိုးရှိသည် ။ ရဲလက်စွဲ ဒုတိယတွဲအပိုဒ် ၁၃၂၁ နှင့်အညီ ရေးဆွဲထားသော မြေပုံသည် တရားရုံးတွင် သက်သေခံ ဝင်ပြီး ထိုရဲ လက်စွဲအပိုဒ်ပါ ပြဌာန်းချက် များကို ဆန့်ကျင်ပြီး သက်သေ အစစ်ခံ ချက်များမှ ပေါ်ထွက်လာသည့် ယာဉ်လားရာ ဘက်တို့ကို  ထည့်သွင်း ရေးဆွဲထားသော မြေပုံများမှာသက်သေခံမဝင်ချေ။မည်သို့ပင်ရေးဆွဲစေကာမူ ယာဉ်တိုက်မှုကြောင့် ကတ္တရာလမ်းပေါ်တွင်ကျန်ရှိနေသော ဘရိတ်ဆွဲရာများကို ထည့်သွင်း ရေးဆွဲသည့် လုပ်ထုံး လုပ်နည်းကို ပြန်လည် အသက်သွင်း ကြစေ လိုပါသည် ။ ထိုဘရိတ် ဆွဲရာ၏ အရှည်ကို အခြေခံကာ ထိုယာဉ် မောင်းနှင်ခဲ့သော မိုင်နှုန်းကို တွက်ချက် သည့် နည်းပညာ ကိုလည်း ပြန်လည် ဖော်ထုတ် အသုံးပြု ကြရပါမည် ။

         ဤ ပြစ်မှု မျိုးသည် အရမ်း ပြုလုပ်ခြင်း ၊ ပေါ့လျော့စွာ ပြုလုပ်ခြင်း တို့ကြောင့် ပေါ်ထွက် လာသော မတော်တဆမှု( Accident ) ဖြစ်ခြင်း ကြောင့် ပြစ်မှု ကျူးလွန် ရခြင်း အကြောင်းကို ဖော်ထုတ် စစ်ဆေးရန် မလိုအပ်ချေ ။

          အထူးဆွေးနွေး လိုသည်မှာ ဤရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ ၃၃၇  နှင့် ၃၃၈ တို့သည် ရာဇဝတ် ကျင့်ထုံး ဥပဒေပုဒ်မ ၄၄ ( ၁ )တွင်ဖော်ပြထာသော ပုဒ်မများ မပါဝင် သဖြင့် ရာဇသတ်ကြီးပုဒ်မ ၂၀၂ ဖြင့် အရေးယူ ခွင့်ရှိသော ပုဒ်မများ မဟုတ်ပါကြောင်း ။
ကူးယူဖော်ပြပါသည်