ယခုခေတ်အခါတွင် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ လုပ်ကိုင်၍ အဆင်မပြေကြတော့သည့်အလျောက်

ဒေါ်တင်မိုးခိုင် (ပြည်)

           ယခုခေတ်အခါတွင်  စီးပွားရေး လုပ်ငန်းများ လုပ်ကိုင်၍ အဆင်မပြေကြတော့သည့် အလျောက် ငွေကြေးများ ချေးငှား ရယူ၍ သုံးစွဲကြရာတွင် အချို့မှာ မိမိလုပ်ငန်း တကယ် အဆင်မပြေ၍ ချေးငှား ရယူထားသော ငွေကြေးများကို ပြန်လည် မပေးဆပ်နိုင်ကြသော်လည်း ၊ အချို့မှာ ပြန်လည် ပေးဆပ်နေ ပါလျှက် ချေးငွေပေါ်တွင် ပေးဆောင်ရသော အတိုးများကြောင့် ရယူထားသော ငွေကြေးများ အကြေအလည် ပြန်လည် မပေးဆပ်နိုင်သည် လည်း ရှိကြသည် ။အချို့မှာမူ စတင်၍ ငွေကြေးများကို ချေးငှား ရယူစဉ် အခါကတည်းက ပြန်လည် ပေးဆပ်ရန် ရည်ရွယ်ချက် မရှိဘဲ ယုံကြည်အောင် ပြောဆိုပြီး လိမ်လည်လှည့်ဖြားကာ ချေးငှားရယူသည့် သူများလည်း ရှိကြသည်။

         ထိုသို့ ငွေကြေး စတင်ချေးယူကတည်းက ပြန်လည် ပေးဆပ်ရန် အစီအစဉ် မရှိဘဲ မရိုးဖြောင့်သော သဘောဖြင့် ယုံကြည်အောင် ပြောဆိုပြီး ချေးယူကြောင်း ၊ ပြန်လည် ပေးဆပ်နိုင်စွမ်း ရှိပါလျက်နှင့် ပြန်လည် ပေးဆပ်ခြင်း မရှိဟု ပေါ်ပေါက်လျှင် ထိုသူကို ရာဇသတ်ကြီး ပုဒ်မ-၄၂၀ အရ တရား စွဲဆိုနိုင်ပါသည် ။ ယင်းပုဒ်မအရ ပြစ်မှုကျူးလွန်ကြောင်း ထင်ရှားလျှင် ထောင်ဒဏ် ( ၇ ) နှစ် အထိ ကျခံရနိုင်ပါသည်။

        ရာဇဝတ်ကြောင်း နှင့် အမှု ရှုံးသွား၍ ပြစ်ဒဏ်ကျခံလိုက် သော်လည်း ပေးဆပ်ရန် ကျန်သည့် ငွေကြေးများကို ငွေချေးငှားပေးအပ်သူက တရားမကြောင်း အရ တရားစွဲဆို တောင်းပိုင်ခွင့် ရှိပြီး ငွေချေးငှားရယူသူ ကလည်း ပြန်လည် ပေးဆပ်ရန် တာဝန်ရှိပါသည် ။ ထိုသို့ တရားမကြောင်း အရ တရားစွဲဆိုပြီး အမှုနိုင်၍ ငွေချေးငှားသူက ၎င်း ချေးငှားရယူထားသော ငွေများကို ပြန်လည် မပေးဆပ်ခဲ့လျှင် ၎င်း၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများအား လေလံတင် ရောင်းချပြီး ငွေကြေးကို ပြန်လည် ရယူနိုင်သကဲ့သို့ လေလံတင် ရောင်းချစရာမရှိ၍ သော်လည်းကောင်း ပေးဆပ်နိုင်စွမ်း ရှိပါလျက်နဲ့ မပေးဆပ်ခဲ့လျှင် သော်လည်းကောင်း ၎င်းအား တရားမ ထောင်ချပေးရန် တရားရုံးတော်သို့ လျှောက်ထား နိုင်ပါသည် ။ တရားမထောင် ကျသွားသော်လည်း ချေးငွေများအား အပြေအကြေ ပြန်လည် ပေးရန်တာဝန်မှာ ရှိနေဆဲပင် ဖြစ်ပါသည် ။

         မည်သို့ပင် ဆိုစေကာမူ ငွေကြေးသည် လူ့ဘောင် နယ်ပယ်တွင် မရှိမဖြစ် လိုအပ်သော အရာတစ်ခု ဖြစ်ရာ လူမသေ ငွေမရှားဆိုသည့် စကားအတိုင်း လူအသက်ရှင်နေသ၍ ငွေမရှားသူများ ထုနဲ့ဒေး ရှိသော်လည်း လူမသေခင် ငွေရှားပါးနေသူများ မှာလည်း ဒုနဲ့ဒေးပင် ဖြစ်ပါသည် ။ ထို့ကြောင့် တစ်ဦးထံမှ တစ်ဦးက ငွေချေးဌားကြရခြင်း မှာလည်း လူတို့နှင့် မကင်းနိုင်သော အရာပင် ဖြစ်သည်။ထို့ ကြောင့် ငွေကြေးများ ရရှိပြီး လတ်တလော အဆင်ပြေစေရန် အတွက် ငွေများကို ပုံစံ မျိုးစုံ ၊ အတိုးနှုန်း မျိုးစုံတို့ဖြင့် ချေးငှား ရယူကြသည် ။

       ယခင်က နှုတ်ဖြင့် လွယ်လင့်တကူ ငွေချေးငှားမှုများ ရှိကြသော်လည်း ယခုအခါတွင် ရောင်းတန်းဝင် အရပ်စာချုပ်များ ( စာချုပ်ပေါ်တွင် အသင့် ရေးသားထားသော စာသားများ ပါဝင်ပြီး လိုအပ်သော အကြောင်းအရာ များကိုသာ ဖြည့်စွက်ရသည့် စာချုပ် ) ဖြင့် ချုပ်ဆို ချေးငှားလာကြသည် ။ တစ်ချို့မှာ မရွှေ့ မပြောင်းနိုင်သော ပစ္စည်းများကို စရံပေး ၊ အရောင်းအဝယ် စာချုပ်များ ဟန်ဆောင်ပြုလုပ်၍ ငွေချေးငှားသည် များလည်းရှိသည် ။

        မေတ္တာဖြင့် အတိုးမဲ့ ချေးငှားခြင်းဟု ဖော်ပြကာ စာချုပ် ချုပ်ဆို ချေးငှားသည်များလည်း ရှိသည် ။ သို့သော် တကယ့် လက်တွေ့တွင် မေတ္တာစစ်စစ်ဖြင့် ကူညီသူ အင်မတန်မှ နည်းပါးပြီး အတိုးကို မျှော်ကိုး၍ ဟန်ဆောင်စာချုပ် များ ချုပ်ဆိုကာ ချေးငှားကြခြင်း ၊ အပေါင်ခံကြခြင်းက ပို၍ များပါသည် ။ ထိုသို့ ပြုလုပ်ကြရာတွင်လည်း ဥပဒေနှင့် ဘောင်ဝင်စေရန် အမျိုးမျိုးသော စာချုပ်များကို ပြုလုပ် ချုပ်ဆိုကြပြီး ငွေပြန်မရသည့်အခါ တရားတဘောင် ဖြစ်ကြ ရပါတော့သည် ။ ထိုအခါ မိမိတို့ ပြုလုပ်ထားသော ဟန်ဆောင်စာချုပ်များဖြင့် တရားစွဲဆို ပြိုင်ဆိုင်ကြတော့သည်။

        တရားရုံး၏ အကူအညီကို လာရောက် တောင်းခံသူသည် သန့်ရှင်းသော လက်ဖြင့် လာရောက်ရမည် ဟူသော တရားစီရင်ရေးမှုအရ မသန့်မရှင်း ပြုလုပ်ထားသူများ အမှုရှုံးမည်မှာ အသေအချာပင် ဖြစ်ပါသည် ။ မည်သူမှ မိမိတွင် မရှိသော အခွင့်အရေးကို ဥပဒေက ရပိုင်ခွင့် ပေးမည် မဟုတ်ပါ ။ ထို့ကြောင့် မိမိတွင် အတိုးယူ၍ ငွေချေး ပိုင်ခွင့် မရှိလျှင် မည်သူမှ အတိုးယူ၍ ငွေချေးငှား ပေးအပ်ခြင်းအား မပြုလုပ်သင့်ပါ ။ မဖြစ်မနေ ချေးပေးရမည့် မိတ်ဆွေရင်းချာများ ဖြစ်နေပါက အတိုးမယူဘဲ မေတ္တာသက်သက်ဖြင့်သာ ငွေချေးငှားလိုက်ပါ ။ ထိုငွေကြေးအား တရားဥပဒေအရ ပြန်လည် တောင်းခံ၍ ရပါသည် ။

       မည်သို့ပင် ချေးငှားခဲ့သည် ဖြစ်စေ ၊ မိမိချေးငှား ပေးအပ် လိုက်သော ငွေကြေးများကို ပြန်လည်ရယူ ၊ လိုချင်ကြ စမြဲပင် ဖြစ်သည်။ထို့ကြောင့် မိမိတို့က နည်းလမ်း အမျိုးမျိုးဖြင့် ငွေချေးငှားမှုများ ပြုလုပ်၍ ချေးငှားလိုက်သော ငွေကြေးများ ဆုံးရှုံးမှု မရှိဘဲ ပြန်လည်ရရှိရန် အတွက် ဥပဒေနှင့် အညီ ချေးငှားခဲ့ခြင်းမျိုး ဖြစ်ရန် လိုပါမည် ။

        ငွေချေး ငှားခြင်း နှင့် ပတ်သက်၍ ၁၉၄၅ခုနှစ် ၊ ငွေချေးစားသူများ အက်ဥပဒေ ပုဒ်မ - ၉ အရ ငွေတိုးချစားသူသည် ငွေချေးငှားစားခွင့် လိုင်စင် ( ငွေချေးငှားသူ အဖြစ် မှတ်ပုံတင်ထားသည့် လက်မှတ် ) မတင်ပြနိုင်လျှင် ဒီကရီကို ချမှတ်မပေးရဟု ပြဌာန်းထားသည်ကို သတိချပ် သင့်သည် ။ အဆိုပါ ၁၉၄၅ခုနှစ် ၊ ငွေတိုးချစားသူများ အက်ဥပဒေ အား ၁၉၆၂ခုနှစ် ၊ ငွေတိုးချစားခြင်း အက်ဥပဒေဖြင့် ရုပ်သိမ်းလိုက်သော်လည်း အဆိုပါ ၁၉၆၂ခုနှစ် ၊ ငွေတိုးချစား သူများ အက်ဥပဒေ ပုဒ်မ ၁ ( ၂ ) အရ အတည်ပြုကြောင်း အမိန့်ကြေငြာစာ ထုတ်ဆင့်ခြင်း မပြုရသေးသဖြင့် ယခုအခါ ၁၉၄၅ ခုနှစ် ၊ ငွေတိုးချစား သူများ အက်ဥပဒေသာလျှင် အတည်ဖြစ်လျှက် ရှိနေပါသည်။

        အထက်ပါ ဥပဒေအရ ငွေချေးငှားခွင့် လိုင်စင် မရှိဘဲ ငွေချေးငှားသည် ဟုဆိုကာ ချေးယူသူက ချေးငှား ရယူထားသော ငွေကြေးများကို ပြန်လည် မပေးဆပ်ဘဲ ၊ တိုင်ချင် ရာတိုင် လုပ်ချင်သလိုလုပ်ဟု ဆိုကာ " ကြွေးယူတော့ ပြုံးပြုံး ၊ တောင်းလျှင် မုန်း " အနေအထား ဖြစ်ပေါ်လာတော့သည် ။ ထိုသူများမှာ ကြွေးပါးဝနေသောသူများပင် ဖြစ်ပါသည် ။

       သို့ရာတွင် အထက်တွင် ဖော်ပြခဲ့သော ငွေတိုးချစားခွင့် လိုင်စင် မရှိသော်လည်း မိတ်ဆွေတစ်ဦး တစ်ယောက်က အမှန်တကယ် ငွေကြေး အခက်အခဲ ဖြစ်ပေါ်နေလျှင် မေတ္တာဖြင့် ချေးငှားပေးခြင်းကို ဥပဒေက ခွင့်ပြုပေးထားပါသည် ။ အတိုး ရခွင့်တော့ မရှိပါ ။ မိမိချေးငှား ပေးအပ်လိုက်သော ငွေကြေးများကို ပြန်လည် ရထိုက်ခွင့် ရှိပါသည် ။ သတိထားရန် အချက်မှာ အမှုစွဲဆိုရမည့် အချိန်ကာလပင် ဖြစ်သည် ။ ချေးငှားပေးအပ်လိုက်သည့် နေ့မှ ( ၃ ) နှစ်အတွင်း မိမိ ချေးငှား ပေးအပ်လိုက်သော ငွေကြေးများကို ပြန်လည် ရယူရန် တရားစွဲ ရပါမည် ။ အချို့ငွေချေးယူ သူများသည် ယင်းအချက်ကို သိရှိထားသောကြောင့် ကာလစည်းကမ်းသတ် ကျော်လွန်သွားအောင် ပေးပါမည် ဟု ပြောဆိုလျှက် အချိန်ဆွဲတတ်ကြသည်ကို သတိပြုရန် လိုမည် ဖြစ်ကြောင်း သိရှိသမျှ ပြန်လည် မျှဝေပေးလိုက်ပါသည်။

Credit # ဒေါ်တင်မိုးခိုင်

Credit (  ဥပဒေရေးရာ )